خمیردندان یک محصول روزانه است که مستقیماً با بدن انسان در تماس است و ایمنی مواد تشکیل دهنده آن برای سلامتی هر فرد حیاتی است. این در حالی است که اخیراً دی اتیلن گلیکول موجود در برخی از خمیردندان ها مورد توجه مصرف کنندگان قرار گرفته است و یک ماده کم سمیت در خمیردندان ها به نام دی اتیلن گلیکول در معرض دید مصرف کنندگان قرار گرفته است.
بنابراین، دی اتیلن گلیکول دقیقا چیست؟ چه تاثیری روی بدن انسان دارد؟ مصرف کنندگان در مراقبت های روزانه از دندان ها باید به چه نکاتی توجه کنند و خمیر دندان قوی انتخاب ها؟

استفاده از دی اتیلن گلیکول در تولید خمیردندان در اواسط دهه 1990 آغاز شد. به عنوان یک مرطوب کننده و حل کننده، نقش پراکندگی سلولز را در این فرآیند ایفا کرد و با سوربیتول مخلوط شد تا جایگزین قیمت های نسبتاً بالا شود. گلیسیرین، کیفیت خمیر دندان را بهبود می بخشد. دی اتیلن گلیکول به عنوان یک ماده شیمیایی سمی، مصرف بیش از حد آن هنوز هم اثرات نامطلوبی بر بدن انسان دارد، به ویژه در آسیب به کلیه ها. طبق استانداردهای تعیین شده توسط کمیته علوم غذایی اروپا، مصرف روزانه بیش از 0.5 میلی گرم بر کیلوگرم دی اتیلن گلیکول برای هر فرد، آسیبی به بدن انسان وارد نمی کند. هنگام مسواک زدن، میزان باقیمانده دی اتیلن گلیکول در بدن بین 0.1 تا 0.2 میلی گرم بر کیلوگرم است که بسیار کمتر از استاندارد اتحادیه اروپا است. بنابراین، محتوای دی اتیلن گلیکول خمیردندان خانگی تا زمانی که استاندارد ملی را داشته باشد، بی خطر است.

مواد تشکیل دهنده خمیر دندان شامل مواد ساینده، مرطوب کننده و غلیظ کننده است. در میان آنها، عامل اصطکاک عمدتاً از کربنات کلسیم، کلسیم هیدروژن فسفات و غیره استفاده می کند و عامل مرطوب کننده عمدتاً شامل گلیسیرین، دی اتیلن گلیکول و اسید سوربیک است. برای ایمنی خمیر دندان، محصولات تولید شده توسط تولید کنندگان معمولی که استانداردهای ایمنی ملی را رعایت می کنند، آسیبی به بدن انسان وارد نمی کنند. علاوه بر این، دولت بلافاصله استانداردهای مجوز تولید ایمنی خمیر دندان را صادر می کند و مقررات مربوط به مواد تشکیل دهنده خمیر دندان نیز واضح تر خواهد بود.

خمیردندان به خودی خود عوارضی برای بدن انسان نخواهد داشت. این عمدتاً به این دلیل است که غلظت مواد مختلف در خمیردندان بسیار کم است و میزان مصرف بدن انسان هنگام مسواک زدن حتی کمتر است که برای آسیب رساندن به بدن انسان کافی نیست. با این حال، کودکان باید در هنگام استفاده از خمیر دندان احتیاط کنند، عمدتاً برای جلوگیری از قورت دادن خمیر دندان.

به عنوان یک ابزار کمکی برای تمیز کردن دندان، خمیر دندان را نمی توان با خود مسواک مقایسه کرد. هدف واقعی از مسواک زدن، حذف مواد غذایی باقی مانده در دهان نیست، بلکه مسواک زدن باکتری های سطح دندان است. بنابراین از این منظر تا زمانی که روش مسواک زدن صحیح باشد، مسواک زدن بدون خمیردندان نیز می تواند اثر از بین بردن باکتری ها را داشته باشد. با این حال، این بدان معنا نیست که خمیر دندان بی فایده است. نقش خمیر دندان حاوی فلوراید در پیشگیری از پوسیدگی دندان توسط جامعه پزشکی شناخته شده است. درک درست از نقش خمیردندان در انتخاب خمیردندان باید اساسی ترین هدف تمیز کردن و محافظت از دندان باشد و نمی توان کورکورانه اثرات دیگری را دنبال کرد.