محلول آنتی باکتریال یک محصول فرعی ضدعفونی کننده است. از نظر پزشکی، محلول ضد باکتری برای تمیز کردن زخم ها و تمیز کردن منبع عفونت استفاده می شود، در حالی که ضد عفونی کننده مفیدتر است.
مواد ضد عفونی کننده عمدتا برای پاک کردن مبلمان و ضد عفونی استفاده می شود. از آنجایی که اسباب‌بازی‌های کودک گاهی در دهان گذاشته می‌شوند، استفاده از ضدعفونی‌کننده برای پاک کردن توصیه نمی‌شود.
ضدعفونی کننده لباس مخصوص لباس ها طراحی شده است، می تواند عمیقاً در الیاف استریل شود، به طوری که می توان لباس ها را مانند نو بدون محو شدن شست.
1. طبقه بندی اثر ضد عفونی:
1) ضد عفونی کننده با کارایی بالا
به آماده‌سازی‌هایی اطلاق می‌شود که می‌توانند همه تکثیر باکتری‌ها (از جمله مایکوباکتریوم)، ویروس‌ها، قارچ‌ها و هاگ‌های آن‌ها را از بین ببرند و همچنین اثر کشنده خاصی بر روی هاگ‌های باکتریایی (اسپورهای بیماری‌زا) داشته باشند، که الزامات ضدعفونی سطح بالا را برآورده می‌کنند.
2) ضدعفونی کننده متوسط
به آماده‌سازی‌هایی اطلاق می‌شود که می‌توانند میکروارگانیسم‌هایی مانند مایکوباکتریوم‌ها، قارچ‌ها، ویروس‌ها و تکثیر باکتری‌ها را از بین ببرند و الزامات ضدعفونی را برآورده کنند.
3) ضدعفونی کننده های ناکارآمد
به آماده سازی هایی اطلاق می شود که می توانند تکثیر باکتری ها و ویروس های چربی دوست را از بین ببرند و الزامات ضد عفونی را برآورده کنند.
2. انتخاب ماده ضد عفونی کننده:
ضدعفونی‌کننده‌های سازگار با محیط‌زیست با طیف وسیع، با راندمان بالا، سریع الاثر، طولانی اثر، غیر سمی، بی بو، غیر تحریک‌کننده، بدون باقی‌مانده و بدون ویژگی‌های آلودگی ثانویه باید انتخاب شوند.
3. خوشبو کننده هوا به هیچ وجه اثر استریل و ضد عفونی ندارد، فقط می تواند بوی اتاق را بپوشاند.
شما همچنین می توانید یک "ضدعفونی کننده" خانگی برای استریل کردن هوا بدون استریل کردن با حلال شیمیایی درست کنید. به عنوان مثال، گرم کردن سرکه سفید برای دود کردن خانه، یا مشتعل کردن بخور با چوب گلاب نیز راه خوبی است.3